Laatste reisverslag en start van de roadtrip

Alweer tijd voor mijn laatste verslag over het werken bij
ACE. Zoals vorige keer gezegd heb ik de laatste vier weken
gespendeerd bij een project, in het Cibola National Wildlife
Refuge. Het grote voordeel van deze plek was de warmte. Vele
mensen waren al in het werk in de sneeuw en vrieskou terwijl
ik nog kon genieten van temperaturen boven de dertig graden.
Naja, genieten.. het is weer net even te warm voor werken
maar het is in ieder geval beter dan de kou. Het werk was
helaas het minst interessant van alle projecten. Het doel was
het verwijderen van Salt Seder. Een plant die tijden geleden
door de Amerikaanse overheid het land binnen is gehaald
(origineel komt het allees voor in oost europa) om erosie
tegen te gaan. Het nadeel is dat deze plant al het zout uit
de grond haalt en het vervolgens via zijn bladeren over het
grondoppervlak verspreid, hierdoor is het voor andere planten
onmogelijk om er te groeien en neemt de Salt Seder het
allemaal over. 

Het team bestond uit twee mensen met een kettingzaag die de
grote planten aanpakten, twee personen met heggenscharen en
handzagen voor de kleinere planten entwee mensen met
backpacksprayers waar pesticide in zat. Dit moest zogauw de
planten gekapt waren er op gesproeid worden zodat de plant
echt niet meer terug kon komen. De eerste twee weken met een
uiterst oncomfortabele backpacksprayer rondgelopen, de
laatste tijd afgewisseld tussen het sprayen en het werken met
de heggenscharen. Het werkschema was 4 dagen werken, drie
dagen vrij. De vrije dagen spendeerde we in 'methtown'
Blythe. Een stadje dat niets heeft, behalve alle
fastfoodketens dan. Gelukkig hadden we een appartement met
zwembad, wat het project een stuk leefbaarder maakte. 

Na vier weken was ik erg blij Flagstaff weer te zien en heb
ik na twee goede avonden uitgaan afscheid moeten nemen van
alle bekenden. Halloween was overigens niet wat ik verwachtte
van de Amerikaanse versie en helemaal niet zo speciaal. 

De vlucht naar San Francisco ging voorspoedig en we kwamen
aan in ons hostel op een prachtige plek met uitzicht op de
baai, de Golden Gate Bridge en Alcatraz. De volgende dag zijn
we eerst naar de Golden Gate gelopen, daarna Lumbard Street
en toen China Town. San Francisco heeft ondanks de duizenden
daklozen voor een Amerikaanse stad een ontzettend veilig
gevoel, iets wat hier lang niet overal zo is. 

De volgende dag eindelijk naar de plek gegaan waar ik al
jaren heen wilde, Alcatraz. Vele mensen zeggen dat het
helemaal niet zo speciaal is maar daar ben ik het helemaal
niet mee eens. Het is allemaal ontzettend interessant en het
heeft de eerste audiotour ooit waar ik met plezier een uur
naar geluisterd heb. Zelfs als je niet helemaal
geïnteresseerd bent in het verhaal van Alcatraz zelf zijn de
uitzichten vanaf het eiland de trip nog driedubbel waard. Ik
heb zelfs iets gedaan wat ik in jaren niet gedaan heb, boeken
aangeschaft, drie zelfs, allemaal over Alcatraz.

De volgende dag begon weer een nieuw avontuur. Het ophalen de
camper. Het ding is netjes afgewerkt, ruim en zeer prettig om
mee te rijden. Het rauwe geluid van de 6.8 liter v10 zal me
niet gauw gaan vervelen. Dat ik mijn rijgedrag in de bochten
iets moest aanpassen kwamen we bij dr eerste bocht al achter
toen alle spullen die nog op de tafel lagen er per direct af
flikkerde. Maarja daar hadden we het natuurlijk ook niet
moeten laten liggen.. Verder merk je absoluut niet dat je met
zo'n groot apparaat onderweg bent, op de snelweg buffelt hij
prima vooruit met 130, maakt niet uit of het berg op of af
is. 

Ik heb nu ook de eerste dagen in Yosemite gehad. Het is
ongelofelijk hoe mooi het park is in de herfst, alle kleuren
zijn onbeschrijfelijk. Het weer is zeer goed te noemen, amper
een wolk te zien. Door het seizoen wordt het echter wel maar
15 graden overdag en vriest het al lekker snachts. De eerste
dag voelde ik me helaas erg ziek en grieperig. Maar op zo'n
plek ga ik niet in mijn bed blijven. We zijn bij een paar
watervallen omhoog gelopen. Omdat de weg naar Glacier Point
al gesloten is zijn we daar de tweede dag heen gelopen. Een
wandeling van totaal ruim 15 kilometer en 1000 verticale
meters. Gelukkig voelde ik me alweer iets beter. Het uitzicht
vanaf Glacier Point is nogsteeds fenomenaal.

Nu zijn we op weg naar Seqoia en daarna staan Death Valley en
Las Vegas op de planning. In Las Vegas komt Jos overvliegen
vanuit New York voor een paar dagen lol en de laatste dag
komt Femke een weekje meereizen.